Obóz treningowy - Franz Smuda

W ostatnich tygodniach nasiliło się wygłaszanie największego suchara w historii polskiej piłki nożnej, czyli dowcipu o Polakach. Leci on tak: „Polaków czekają 3 mecze: mecz otwarcia, mecz o wszystko i mecz o honor”. Dowcip ten lat ma ze dwadzieścia, niestety, osoby mało interesujące się piłką mają go albo za świeży (bo skąd mogą wiedzieć, że jest sucharem skoro na co dzień nie siedzą w piłce), albo że ma on sens.  

Sensu on zaś – wyjątkowo w tym roku – nie ma żadnego. Wszelkie znaki na niebie i ziemi mówią, iż jest wyjątkowa szansa na to, że Polacy zagrają nieco więcej niż trzy mecze. Naprawdę. Jednym z powodów, dla których należy w to wierzyć, jest fakt, że trenerem Polaków jest Franciszek Smuda.

Co to za pan?

Franciszek Smuda to największy farciarz w historii rodzimego footballu.

W roku 1996, prowadząc Widzew Łódź w eliminacjach do prestiżowych rozgrywek Ligi Mistrzów trafił na duńskie Brandby, z którym to Brandby do 89 minuty przegrywał 3:1. Ale ponieważ Smuda to Smuda, w 89 minucie Widzew strzelił gola i wczołgał się do Ligi Mistrzów. Ten obłędny mecz przeszedł do historii polskiego sportu także ze względu na komentatora, któremu na antenie odbiło, emocje były tak duże, iż facet zupełnie stracił nad sobą panowanie, wykrzykując kultowe dziś: „Panie Turku, kończ pan ten mecz. Dlaczego pan jeszcze nie kończy?!” Polecam obejrzeć – to jedne z najbardziej odjechanych 5 minut w historii polskiego komentarza sportowego.

Ten sam Franz, rok później, znowu prowadząc Widzew Łódź rozgrywał ostatni mecz sezonu w Warszawie, z Legią Warszawa. Jeśli wygra Legia, mistrzem Polski będzie Legia, jeśli wygra Widzew lub jeśli będzie remis, mistrzem będzie Widzew Smudy. Jak przebiegał mecz? Jak to zwykle bywa w przypadku Smudy – Legia wsadziła Widzewowi dwie bramki i do 85 minuty prowadziła dwa zero. A potem Smuda zrobił czary mary i Widzew władował Legii 3 bramki w ciągu ostatnich pięciu minut meczu i zdobył Mistrza Polski. Tak, zespoły Smudy grają do końca. I mają farta...

Kilka lat później, kierując już Lechem Poznań Smuda znowu zrobił czary mary – ponownie walka była o awans do europejskich pucharów i ponownie wszystko wskazywało na to, że jest po sprawie i Lech odpadnie... Tyle, że w 120 minucie, ostatniej minucie dogrywki Rafał Murawski zapakował piłkę do siatki i wprowadził Lecha do pucharów. A Smuda mógł znowu pokazać, że w życiu ma farta. Strzelać gola w ostatniej minucie dogrywki... Takie rzeczy tylko Smuda.

Smuda nie tylko ma farta na boisku, także poza nim, i by szczególnie nie zanudzać różnymi historyjkami, skupmy się na najważniejszym – losowaniu grupy Mistrzostw Europy. Jesteśmy w grupie z Grecją, Rosją, Czechami. Nie ma słabszych drużyn na tych mistrzostwach. Nie jesteśmy w korzystnej grupie, nie jesteśmy w dobrej dla nas grupie... Jesteśmy w wymarzonej grupie. Nie dało się trafić na słabsze drużyny, nie dało się wylosować lepiej. Mogliśmy trafić na Anglię, Niemców, Hiszpanów – trafiliśmy na Greków czy Czechów... Cóż więcej mówić?

Jesteśmy na miesiąc przed mistrzostwami. I choć nie ośmielę się pisać, że mamy świetny zespół i duże szanse na awans, na pewno można powiedzieć, że mamy najbardziej fartownego trenera na świecie. Jeśli będą się miały dziać cuda, to ze Smudą wydarzą się na pewno...

Sam Smuda jest przez kibiców bardzo lubiany – za to, że jego zespoły walczą do końca, za to, że preferuje ofensywny styl gry, za to, że w jego meczach zawsze dużo się dzieje, traci dwa gole, strzela trzy – są emocje, jest show.

Dodatkowego smaczku dodaje fakt, że Smuda nie potrafi mówić po polsku, przez długie lata mieszkał i pracował w Niemczech i to niemiecki jest jego naturalnym językiem. Zachęcam niedzielnych kibiców, by nie tylko kibicowali Polakom pod wodzą Smudy, ale by i nie przełączali telewizora, gdy nasz dzielny trener udziela wywiadu. Zazwyczaj jest to kabaret live.

P.S. Tak naszego trenera wspomina słynny polski bramkarz, Maciej Szczęsny, z czasów, gdy Franz był trenerem Widzewa Łódź:

„Wielu ludzi polskiej piłki, jak chociażby Artur Wichniarek, rozmawia ze Smudą tylko po niemiecku. Andrzej Grajewski robi to samo, podkreślając, że tego co selekcjoner mówi po polsku on po prostu nie rozumie. Szczęsny wspomina:

- Pierwszy mój trening w Widzewie, dopiero zdążyłem się z nim przywitać, przedstawić. Usiadłem na skraju ławki rezerwowych. Franek stał za mną i słyszę, jak mówi, że na treningu zajmiemy się "rzutyma rożnami". Po chwili poprawia się, że "rzutami rożnyma". Naprzeciwko mnie siedzi Tomek Łapiński i kręci wąsa. Wiedział, co będzie grane więc nakrył twarz dresem. Po oczach widziałem, że prawie sika ze śmiechu - opowiada Szczęsny.

- "Łapa" wprowadzał mnie w pewną hipnozę, aż w końcu doprowadził mnie do braku kontroli nad sobą. Zbiegło się to z tym, że Franek postanowił zakończyć swoje męczarnie. "Będziemy pracować nad rzutyma rożnyma. A ch... z tym. Zajmiemy się kornerami". Spadłem z ławki. Leżałem na brzuchu i wyłem, zasłaniając się tylko, żeby głową nie walnąć w posadzkę. Dusiłem się ze śmiechu, nie mogłem złapać powietrza. Franek stanął nade mną okrakiem i zasyczał tak, że zobaczyłem wszystkie jego żyły. "Kurrrrrr... kurrrrrrr...". Tak się poznaliśmy...”